کلبه دلدادگان
پیداست که دل کندن اگر آسان بود / فرهاد به جای بیستون دل میکندکلبه دلدادگان
پیداست که دل کندن اگر آسان بود / فرهاد به جای بیستون دل میکندخدایا تو را صدا میکنم
وقتی قلب‌هایمان کوچک‌تر از غصه‌هایمان می‌شود
وقتی نمی‌توانیم اشک‌هایمان را پشت پلک‌هایمان مخفی کنیم
و بغض‌هایمان پشت سر هم می‌شکند،
وقتی احساس میکنیم بدبختی‌ها بیشتر از سهم‌مان است و رنج‌ها بیشتر از صبرمان؛
وقتی امیدها ته می‌کشد و انتظارها به سر نمی‌رسد،
وقتی طاقتمان طاق می‌شود و تحملمان تمام...
آن وقت است که مطمئنیم به تو احتیاج داریم و مطمئنیم که تو،
فقط تویی که کمکمان میکنی...
آن وقت است که تو را صدا میکنیم، تو را می‌خوانیم.
آن وقت است که تو را آه می‌کشیم، تو را گریه میکنیم، تو را نفس می‌کشیم.
وقتی تو جواب می‌دهی،
دانه‌دانه اشک‌هایمان را پاک میکنی و یکی‌یکی غصه‌ها را از توی دلمان برمی‌داری،
گره تک‌تک بغض‌هایمان را باز میکنی و دل شکسته‌مان را بند می‌زنی،
سنگینی‌ها را برمی‌داری و جایش سبکی می‌گذاری و راحتی؛
بیشتر از تلاشمان خوشبختی می‌دهی و بیشتر از لب‌ها، لبخند،
خواب‌هایمان را تعبیر میکنی و دعاهایمان را مستجاب و آرزوهایمان را برآورده،
قهرها را آشتی میکنی و سخت‌ها را آسان.
تلخ‌ها را شیرین میکنی و دردها را درمان،
ناامیدها، امید می‌شود و سیاه‌ها سفید سفید...
خدایا
تورا صدا میکنیم ،تو را می خوانیم
من از تو دل نمیبرم
من از تو دل نمیبرم اگر چه از تو دلخورم
اگر چه گفته ای تو را به خاطرات بسپرم ...
هنوز هم خیال کن کنار تو نشسته ام
منی که در جوانی ام بخاطرت شکسته ام
تو در سراب آینه شبانه خنده میکنی
من شکست داده را خودت برنده میکنی
نیامدی و سالها نظر به جاده دوختم
بیا ببین که بی تو من چه عاشقانه سوختم
رفیق روز های خوب رفیق خوبه روزها
همیشه ماندگار من همیشه در هنوزها
صدا بزن مرا شبی به غربتی که ساختی
به لحظه ای که عشق را بدون من شناختی
قلم در دست دارم
ولی پر از تشویش فرداها
سری پر زهیاهوی سوداها
وشبی خالی از سرودن ها
خدایا!
چقدر جای تو خالیست میان آدمها
پاییز یعنی بی تو بودن
دل من باز گریست
قلب من باز ترک خورد و شکست
باز هنگام سفر بود و من
از چشمانت میخواندم که به آسانی
از این شهر سفر خواهی کرد
و نخواهی فهمید بی تو این باغ
پر از پاییز است